Down Under

Bij het schrijven van mijn laatste blog, een maand geleden, lagen we nog op een eigen kamer met zwembad, gingen we drie keer per dag uit eten en brachten we onze laatste uurtjes van de dag vaak door in een bar of club op Bali. Dit klinkt nu toch wel een beetje als het paradijs.. Op dit moment zitten we namelijk op een caravanpark en slapen we onder de voorluifel van een caravan die we met een Jap en een Indo delen. We zijn net terug van een dagje peren plukken, wat verreweg het zwaarste werk is dat ik ooit gedaan heb en ook nog eens slecht verdiend. Maar gelukkig mag ik als echte boerenjongen wel de tractor besturen! Kortom, ons backpackerleventje ziet er in Australië iets anders uit dan de voorafgaande maanden in Azië.

We zijn 27 december begonnen in Sydney omdat deze plek wereldberoemd is om het vuurwerk tijdens oud en nieuw. Bij aankomst kregen we direct het gevoel dat we weer in de “westerse” wereld waren beland; stoplichten die werken, regels waar je je aan dient te houden, geen hordes Aziaten om je heen die je van alles willen verkopen of met je op de foto willen en de bus die gewoon op tijd aankomt. Het rijden aan de linkerkant van de weg, het moeilijk verstaanbare Australische accent en de hoge prijzen (vooral die van de alcoholische versnaperingen) was daarentegen dan wel weer even wennen! Gewoon weer een broodje pindakaas als ontbijt, elke avond zelf koken en de meest goedkope biertjes uitzoeken in de supermarkt dus.

Eenmaal aangekomen in Sydney zijn we direct doorgegaan naar het stadscentrum om een Nederlandse reisvriend van drie jaar geleden weer eens te zien. Toevallig is ook hij weer op reis en zit hij ook nu in hetzelfde land als wij. Na een rondje door de stad, het beroemde Opera house, de Harbour bridge en een paar biertjes was het ook alweer tijd om afscheid te nemen. Het blijft toch heel veel mensen ontmoeten, tegenkomen en afscheid nemen tijdens het reizen. Twee dagen later hadden we dan ook afgesproken met een mede Sneeker/Ijsbrechtummer (Maayke) die toevallig ook in de buurt was. Na een paar drankjes hebben we toen ook besloten om samen oud en nieuw te gaan vieren bij een aantal bekenden van Maayke. Dit hebben we gevierd met een internationaal gezelschap in een vrij groot huis vlakbij Bondi beach. Een erg gezellig feestje en een supermooie vuurwerkshow op en rondom de Harbour bridge en het Sydney Opera house, wat we vanaf een heuvel erg goed konden bewonderen. Diezelfde nacht/ochtend heb ik meteen maar de eerste nieuwjaarsduik gedaan bij zonsopkomst. Een voorproefje op de ‘echte’ nieuwjaarsduik, want die stond de volgende middag op de planning. 1 januari kwamen op Bondi Beach zo’n 250 Nederlanders bijeen voor een nieuwjaarsduik, inclusief Unox muts, het Wilhelmus, oliebollen, kroketten en frikadellen. Het gehele strand, inclusief een aantal televisie- en radioploegen, kwam bekijken wat die gekke Dutchies nou weer aan het doen waren. Sneek was hier goed vertegenwoordigd want Maayke kwam nog even langs en ook Jorrit Bax was aanwezig! Daarnaast kwamen we onze vriendin Lisanne, die we in de Filipijnen hebben ontmoet, hier ook weer tegen. Het was dus weer een groot feest en dit ging nog door met Nederlandstalige hits tot in de late uurtjes. Ook de dag daarna was weer een reünie, toen zijn we een dagje naar het strand geweest met twee Australische meiden die ik afgelopen zomer in Montenegro heb ontmoet. Na tien dagen hadden we alle bekenden in Sydney inmiddels wel gezien en zijn we doorgevlogen naar Melbourne.

Melbourne heeft als stad iets minder wereldberoemde bezienswaardigheden dan Sydney, maar ook dit is een mooie, levendige stad en prima om een paar dagen te vertoeven. Ook in Melbourne zit een bekende die we drie jaar geleden tijdens onze reis hebben ontmoet, dus zij kon ons mooi de leuke plekjes laten zien. Ook zijn we erachter gekomen dat cricket niet echt een sport voor ons is. Tijdens een bezoekje aan een wedstrijd waren we stomverbaasd dat er nog zo’n 50.000 andere toeschouwers in het stadion zaten want dit is de meest saaie sport die ik ooit heb mogen aanschouwen! Na een paar dagen Melbourne was het wel tijd om de grote stad even te ontvluchten en zijn we een paar dagen naar Philip Island gegaan. Tijdens de twee weken in Australië hadden we nog vrijwel geen wilde dieren gespot omdat we alleen in de grote steden zijn geweest. Philip Island maakte dit wel weer goed, hier hebben we vele kangaroos, wallabies, koala’s, pelikanen, stingrays en zeehonden in het wild kunnen spotten. Hierna hebben we nog twee stranddagen ingelast, waarbij we de brandende Australische zon goed hebben kunnen ervaren. Na een dag op het strand met 40 graden waren we zelfs met meerdere keren factor 50 insmeren een klein beetje verbrand.

Het rijden aan de linkerkant van de weg, stuur aan de rechterkant van de auto en de richtingaanwijzers aan de rechterkant van je stuur moesten we uiteraard ook nog ervaren! We hebben vijf dagen een auto gehuurd om de beroemde ‘Great ocean road’ en het nationaal park ‘The Grampians’ te bezoeken. In twee dagen zijn we langs de kust gereden, met vele tussenstops om de prachtige Australische kustlijn te kunnen bewonderen. Vervolgens zijn we wat meer het binnenland ingereden om het nationaal park ‘The Grampians’ te bezoeken. Hier hebben we in twee dagen tijd hele mooie uitzichtpunten bezocht en een aantal wandeltochten door het park gemaakt. Daarna zijn we doorgereden naar Shepparton om een aantal boerderijen te bezoeken waar we mogelijk zouden kunnen werken. We konden op een aantal locaties direct al terecht maar we hadden eerst nog een dagje tennis (Australian open) in Melbourne op de planning staan. Diezelfde nacht hebben we nog bij een oude reisvriendin in Shepparton overnacht zodat we de volgende dag weer fit in de auto konden stappen, weer terug naar Melbourne. We hadden kaartjes gekocht voor het avondprogramma in het centercourt van de Australian Open, met de verwachting dat er een top 5 speler zou spelen. Echter speelde die dag toevallig de Australische held Leyton Hewitt tegen een andere Australische tennisser dus die werd op het centercourt ingepland. Achteraf waren we hier wel blij mee want het zorgde voor een erg mooie sfeer in het stadion! En gelukkig hebben we op de andere velden nog een aantal andere top 20 spelers in actie mogen zien en hebben we Djokovic en Boris Becker ook nog even een oefenpotje zien spelen.

En toen moesten we er toch echt aan geloven; arbeid! Weer terug naar Shepparton waar we nu dus op een caravanpark verblijven. We konden de volgende dag direct aan het werk; fruit plukken. We zijn begonnen met pruimen plukken en daarna hebben we promotie gemaakt naar de peren. Al die jaren studeren hebben zich nu dan toch eindelijk uitbetaald! Gelukkig krijgen we door dit werk wel voldoende vitaminen binnen en het is gelijk een goede workout omdat je de hele dag met 20 kilo peren om je nek loopt. Op het caravanpark verblijven heel veel andere backpackers die in hetzelfde schuitje zitten dus dat maakt het wel gezellig. Na een dag werken komt iedereen chagrijnig weer terug en drinken we met z’n allen een biertje om het te verwerken! Echter zijn we nu al helemaal klaar met dit werk en kunnen we niet wachten tot we hier weer weg zijn…

Het gaat namelijk niet lang meer duren voordat ons volgende avontuur gepland staat. We hebben net onze tickets naar Nieuw Zeeland geboekt, waar we 10 februari naartoe vliegen. Hier willen we een auto of busje huren om in 5 of 6 weken het hele land door te toeren! Australië is tot nu toe erg mooi geweest en we hebben nog maar een klein deel kunnen zien. We gaan hier dan ook zeker nog terug komen. We bezoeken nu eerst Nieuw Zeeland omdat het daar nu nog zomer is, daarna kunnen we weer terug naar Australië om de rest van het land te zien!